در میان دو کمانه(...)

 

 

چون عنوان کمی غلط انداز است شاید بد نباشد یادآوری شود که این " معلم زبان فارسی"  از آن معلمها نیست که یدی در چیزی داشته باشد و زیاد چیزی در چنته . "این معلم زبان فارسی"  یک دو سه، درس می دهد و سلام و احوالپرسی و مرتب می گوید گفتاریش این است و نوشتاریش این و خودش مانده است کدام را بکار ببرد. این "معلم زبان فارسی" ما هر روز حداقل یک بار در توضیح یکی از پیش پا افتاده ترین جملات هرروزه زبانش می ماند وجالب است که هرروز در عجب می ماند که چرا . اصلاً همین عجب ها و  درماندگی ها بود که او را برآن داشت که بشود چند خطی. خلاصه یک لا قبای یک لا قبا که هی می رود بیراه

اهدنا الصراط المستقیم